Zajadanie stresu

Slogan ten przewija się w obiegu społecznym już dość długo. Piszą o tym dziennikarze, jest tematem pogawędek u fryzjera. Ale także lekarze mówią o tym od pewnego czasu coraz częściej. Nasuwa się pytanie czy w tym powiedzeniu jest ziarnko prawdy? Otóż tak. Jest to bolesna prawda zwłaszcza dla osób stosujących dietę i dbających o to aby spożywać mniejsze ilości pokarmów.
Problem "obżarstwa" pod wpływem stresu dotyczy właśnie osób stosujących diety. Zjawisko na gruncie neurofizjologicznym próbowali wyjaśnić różni naukowcy. Ciekawą teorię przedstawił dr Paul Lattimore z Uniwersytetu w Liverpool (ekspert do spraw zachowań żywieniowych). Najogólniej mówiąc uważa on, że ludzie ograniczający ilość jedzonych pokarmów zużywają na zapanowanie nad tymi chęciami dużo energii. Kiedy pojawia się stres prawie cała energia idzie na walkę ze stresem. Na kontrolowanie swojego apetytu jej nie starcza. Skutkuje to zwiększeniem ilości spożywanych pokarmów ze wszystkimi tego konsekwencjami.
Jest rzeczą pewną, że osoby stosujące dietę pod wpływem stresu jedzą dużo więcej - tak przynajmniej wynika z licznych badań naukowych. Aspekt psychiczny leczenia otyłości nie jest powszechnie znany i wiele programów terapeutycznych go nie uwzględnia. Uważamy to za błąd, gdyż może to powodować nawrót otyłości. Osoby leczące się z otyłości poza programem dietetycznym i poza zażywaniem odpowiednich leków czy suplementów diety powinny posiadać umiejętność radzenia sobie ze stresem. Stąd też godne poparcia są metody psychoterapeutyczne, które działają przeciwstresowo.
Pomocne mogą okazać się także preparaty ziołowe o działaniu łagodzącym stres. W Centrum Ziołolecznictwa uważa się, że nie powinny to być syntetyczne leki uspokajające lecz właśnie ziołowe. Jeżeli osoba stosująca kurację odchudzającą w wyniku stresu ma problemy natury nerwicowej pomocny może okazać się np. Nerwobon 2 x dz. 1 kaps . Jeżeli skutkiem stresu jest pogorszenie nastroju typu depresyjnego polecić można Depribon 1 do 2 kapsułek dziennie. Niekwestionowany prymat w leczeniu otyłości odgrywa trening fizyczny i myli się ktoś, kto uważa że ma on wpływ jedynie na większe spalanie kalorii. Wysiłek fizyczny redukuje poziom lęku, zmniejsza częstość występowania nastrojów depresyjnych. Prowadzi do poprawy nastroju. Zwiększa psychologiczne poczucie własnej wartości, skuteczności i poczucia radzenia sobie. Te pozytywne psychologiczne aspekty wysiłku fizycznego przeciwdziałają zajadaniu stresu. Diagnostyka i leczenie otyłości powinno mieć charakter holistyczny (całościowy), gdyż człowiek jest jednością psycho - fizyczno - duchową tak jak postrzegał go m.in. św. Tomasz z Akwinu a za nim coraz liczniejsi współcześni lekarze i psycholodzy.